Je bent toch Moluks? Hoezo Bach?

Het wordt de laatste voorstelling van het seizoen ’24-’25 van CultuurHuis Mijdrecht. De muziekvoorstelling Hoezo Bach? krijgt lovende recensies in de pers. Het verhaal dat Esther Apituley en Noraly Beyer neerzetten is bijzonder. “Hoe kan een mens zich wapenen tegen het geweld van het nieuws? Met een vleugje absurditeit en een ‘Molukse Bach’, laten de altviolist en voormalig nieuwslezeres zien en horen dat je ook je heil kan zoeken bij de oude toondichter uit Leipzig. Zijn werk heeft door de eeuwen heen niets ingeboet aan schoonheid en betekenis”.

“Je bent toch Moluks? Wat moet je met hem?”, vraagt Beyer. “Bach is de oorsprong en de bestemming”, werpt Apituley tegen. “Hij is stem van het verleden en echo van de toekomst, tegelijkertijd tijdloos en altijd nieuw. Bach is een Molukker!” Beyer opent er haar volgende bulletin mee: “Op de Molukken wordt gefeest. Eindelijk gerechtigheid. In Bachs geboortestad Eisenach zijn rellen uitgebroken.” Bovenstaande teksten zijn van NRC recensent Joost Galema. Zijn complete recensie is hier te lezen.

In de Theaterkrant schrijft Fritz de Jong: “De arrangementen met de elektrische gitaar en basgitaar van Dorrestein en Vrienten klinken helder en precies als ze de typerende stromend-water-kadans van Bach volgen. Soms maken de gitaristen ritmische uitstapjes naar calypso of ska en ook die lichte swingende toets kan de muziek prima hebben”. Het muzikantentrio “brengt de muziek als een levendige dialoog. Het is jammer dat de dialoog tussen Apituley en Beyer niet even levendig uit de verf wil komen”.

Zaterdag 3 mei – Oude Parochiehuis Mijdrecht

Een wereldavond met Leoni en Carel

Melancholisch, verdrietig, liefdevol en vrolijk. Carel Kraayenhof en Leoni Jansen namen de bezoekers mee op een reis langs vele landen met prachtige liedjes. Ze bleven in Melancholie in de polder 2 trouw aan de beproefde methode – spelen wat ze mooi vinden – maar groeven nog dieper in de folk-muziek van Ierse jigs, Schotse reels, Argentijnse volksmuziek met Afrikaanse ritmes en wisselden dit af met een Nederlandstalig lied of de southern blues van Rory Block.

Beide gebruikten een bijzonder instrument: de bandoneon en de bodhran (Ierse trommel). De bandoneon werd in 1854 ontwikkeld in Duitsland door Heinrich Band en werd later verfijnd en verder ontwikkeld in Argentinië en Uruguay.

De warme en wollige klank maakt de bandoneon geschikt voor het spelen van melancholisch getinte muziek, zoals de tango. Daarom wordt hij ook wel de ziel van de tango genoemd.

Een bodhrán is een Ierse lijsttrommel die bespeeld wordt met een soort trommelstok met één of twee slageinden. Die kan je ook zelf maken, liet Leoni zien. En ze bewees later dat ze de banoneon zelf ook al een beetje de baas was.

Dit in het kader van: doe iets dat je nog nooit gedaan hebt. En even later zong ook Carel voor het eerst een paar regels uit een lied…

Tussendoor vertelden ze over hoe het allemaal

Foto’s Ton Boxhoorn

zo gekomen was: de Corona tijd, de eindeloze weilanden in de Beemster en de muziek in allerlei swingende talen die hen blijft inspireren.

Leoni Jansen en Carel Kraayenhof brachten de bezoekers in vervoering door de grote klasse van hun muzikale spel en zang. Het werd met recht een wereldavond voor Carel en Leoni en publiek!

Mijdrecht zingt mee met Mooie Liedjes

Zaterdagavond 18 januari trad Jeffrey Schenk op bij het CultuurHuis Mijdrecht, samen met Charlotte Hebels op piano. Het publiek in ’t Oude Parochiehuis was gekomen voor mooie liedjes, liedjes die mooie herinneringen oproepen, liedjes die je volop kan meezingen – wat uitbundig gebeurde. Of het nou ging om “De glimlach van een kind” of “We gingen op vakantie van het geld van Ome Jan” de zaal genoot ervan en nam het meermalen over van Jeffrey tijdens het refrein.

Tussen de liedjes door vertelde Jeffrey over zijn carriere, hoe hij als kleine jongen al optrad in de huiskamer thuis. Hoe zijn vader hem meenam naar optredens en talentenjachten in kroegen. “De eerste 250 gulden die we verdienden was mijn vader gelijk kwijt aan het huren van de geluidsapparatuur”. Voor hem zong Jeffrey het lied “Papa”.

Op beelden achter hem liet Jeffrey zien met wie hij samengewerkt heeft. De foto van Rob de Nijs van William Rutten hangt 2x zo groot bij hem thuis. De Voice kwam voorbij, René Froger, Waylon en recent – zijn samenwerking met Bobby Eakes die Macy speelde in The Bold and the Beautiful. Met haar was hij pas nog bij “De Bevers vieren Kerst” in Ahoy.

Foto’s Ton Boxhoorn

Beth & Flo maken spektakel van klassiek

Jij hoort het toch ook? Het gefluister, gebulder, gedram van die stem in je hoofd? De stem die kleuterdeuntjes zingt op een tergend trage beat. Die genadeloos kritiek geeft, of je weg laat dromen van de werkelijkheid. Beth & Flo horen het elke dag en ze zouden ’t het liefst negeren, door keihard Rachmaninov te spelen of een razendsnelle etude van Chopin. Nee, liever het gesprek met die stem niet aangaan. Liever een Ander onderwerp, alsjeblieft. Dat was meteen de titel van hun nieuwste voorstelling. De beide dames traden afgelopen weekend op in Mijdrecht.

Beth & Flo combineerden op zaterdagavond 26 oktober cabaret en klassieke muziek op een unieke wijze. Met gedurfde sketches, prachtig tweestemmig gezongen liedjes en virtuoos pianospel overdonderde het duo het publiek in ’t Oude Parochiehuis in Mijdrecht.

Met elkaar maakten ze er een feestje van en betrokken daar een steeds enthousiaster wordend publiek bij, dat mee deinde en klapte.

Beth & Flo bewezen dat klassieke muziek niet stoffig is met hun vrolijk, levendig pianospel en de doordringende teksten die ze op klassiekers hadden gemaakt van componisten als Bach, Rachmaninov, Chopin en Mozart. Het publiek smulde van de klassiekers in een nieuw jasje.

Tussendoor maakten ze capriolen in en om de piano en de immense zitzak die het toneel sierde. Na afloop kregen ze een staand applaus.

Blauwe Vinkjes spatten van toneel af

Welke disclaimers ‘moeten’ er anno nu worden geplaatst? Wat kan nog wel en wat niet? Blauwe Vinkjes Manon en Kevin keken -bibberend met leesbril, stok en al- terug in de tijd naar onze huidige sociale omgangsvormen in hun debuutvoorstelling DISCLAIMER. De typetjes die ze op het toneel vertolkten leken onuitputtelijk: de hippe influencers Look en Luna en de Amsterdamse volkszangers Koos en Alberta kwamen langs, maar ook wist het wervelende duo bekende Nederlanders als Marc-Marie Huijbregts en Máxima levensecht te persifleren.

Zaterdag 28 september genoot het publiek in ’t Oude Parochiehuis in Mijdrecht van alle sketches, liedjes, personages, persiflages en natuurlijk actualiteiten die over elkaar heen buitelden. Er zat flink vaart in de voorstelling, die bleef boeien tot het einde. Met recht een geweldige start van het seizoen.

Cabaret in de Week van de Ontmoeting

De voorstelling DISCLAIMER van Blauwe Vinkjes vindt plaats in de week van de ontmoeting, de Rondeveense versie van de week tegen eenzaamheid die van donderdag 26 september tot en met woensdag 2 oktober landelijk georganiseerd wordt. In deze week staan ontmoeting en verbinding centraal in De Ronde Venen. In de activiteitenkalender is Blauwe Vinkjes ook opgenomen: “Niets beter dan een avond cabaret om andere inwoners te ontmoeten”.

CultuurHuis Mijdrecht steunt de activiteiten in het kader van de Week van de Ontmoeting. Die is onderdeel van het actieprogramma “Eén tegen eenzaamheid” van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Doel is eenzaamheid in Nederland te verminderen.

Vanaf donderdag 26 oktober vinden er in het hele land activiteiten plaats. Iedereen kan te maken krijgen met eenzaamheid. En iedereen kan er iets tegen doen. Meer dan driekwart van de gemeenten in Nederland en ruim 200 landelijke organisaties, instellingen en bedrijven zijn bij het programma betrokken.

In De Ronde Venen coördineert welzijnsorganisatie Tympaan-de Baat dit project in nauwe samenwerking met een aantal lokale organisaties, waaronder CultuurHuis Mijdrecht.

Trio cabaret sluit succesvol seizoen af

Opnieuw kwamen drie cabaretiers naar Mijdrecht om hun voorstellingen te try-outen. Met ieder een sketch van een half uur hielden ze het Rondeveense publiek in de ban. De drie waren Arjan, Ramon en Riza. Zij werden aangekondigd door Jacob Adriani die vooraf al fietsend Mijdrecht en Wilnis had verkend op zoek naar het CultuurHuis Mijdrecht. Dat vond hij natuurlijk niet, want dat moet er nog komen! Tot we dat voor elkaar hebben zijn de voorstellingen van CultuurHuis Mijdrecht op wisselende locaties. Dit keer was dat weer ’t oude Parochiehuis op de Bozenhoven.

De cabaretiers hadden het lastig met het Mijdrechtse publiek. Men maakte vanuit de zaal soms net zo hard grappen en grollen als op het podium, waardoor het publiek soms niet meer bij kwam van het lachen. Leuk was ook dat de cabaretiers ieder hun eigen stijl hadden.

Arjan Kleton was de veteraan van het stel en gaf dan ook de aftrap. Ramon Chatrer sprak een wat jonger publiek aan met zijn sketches en songteksten en begeleidde zichzelf op de piano.

Ramon Chatrer – Foto Ton Boxhoorn
Jacob Adriani – Foto Ton Boxhoorn

Riza Tisserand sloot af met een vlotte babbel en had de lachers op zijn hand. Toch liet het publiek een enkel keertje ook weten dat men maar snel naar het volgende onderwerp moest gaan. En daar zijn try-outs nou precies voor bedoeld!

De avond was een waardige afsluiting van een succesvol eerste seizoen van CultuurHuis Mijdrecht. We danken iedereen die dit mede mogelijk heeft gemaakt. Zo begon het …….

Ontroerende ode aan Ramses Shaffy

Lachen, zingen en af en toe een traan. Gerard Alderliefste bracht een ontroerende ode aan Ramses Shaffy. De uitverkochte voorstelling in het Oude Parochiehuis was een groot succes. Alderliefste vertelde over de samenwerking met de legendarische Ramses Shaffy. Ze ontmoeten elkaar op een bijzonder moment: Ramses Shaffy zat in het verpleeghuis en had al enige tijd niet meer gezongen. Alderliefste nam hem mee naar een concert en dat was het begin van een jarenlange samenwerking. Shaffy zong weer.

Alderliefste weet als geen ander de hoogtepunten en dieptepunten met elkaar te verbinden.

De tegenstellingen (de rookkamer van het verpleeghuis) uit te vergroten (een zaal met duizenden fans).

De prachtige teksten: “in het licht van de lantaarnpaal zie ik mijn ouder vrinden.”

De nummers die iedereen meezingt: Sammy, Laat me / Vivre en daarnaast eigen repertoire van Alderliefste. Tot slot klonk het ‘We zullen doorgaan”. Het einde van een prachtige avond!

Zo begon het…..

Gerard Alderliefste 20 april uitverkocht

Aanstaande zaterdag treedt Gerard Alderliefste op met zijn show: Mijn avonturen met Ramses Shaffy. De voorstelling is intussen uitverkocht, alle 150 kaartjes zijn verkocht. We verwelkomen bezoekers graag in het Parochiehuis vanaf 19.30 uur. Er zijn nog wel kaartjes voor de laatste voorstelling van dit seizoen op zaterdag 11 mei. Dan komen er weer drie jonge cabaretiers naar Mijdrecht om te try-outen. Wees er snel bij!

Zo begon het…..

Luuk en Kai samen goed op dreef

En weer zat het Oude Parochiehuis tot de nok toe vol. Kai Bodewitz en Luuk Weggemans gaven zaterdag 13 januari een inkijkje in de avondvullende voorstellingen die ze aan het maken zijn. Luuk met “Als alles zo eenvoudig was” en Kai met “Zonder handen fietsen”. Zowel conferences als de piano en de gitaar kwamen er aan te pas. Luuk trad op vóór de pauze, Kai na de pauze. Heren dubbel cabaret.

Het zorgde voor een enerverende avond. Maar als de zaal dacht dat ze rustig achterover kon gaan leunen en genieten, vergeet het maar. Luuk en Kai namen het publiek op een onnavolgbare manier mee in hun conferences. Zij richtten hun pijlen op de jongere bezoekers en daagden hen uit om mee te doen. Dat liet de jeugd zich geen twee keer zeggen, zodat de grappen en grollen over en weer vlogen. En soms had het publiek Kai of Luuk zelf tuk, dan zag je ze snel iets bedenken.  Improvisatietalent is een must voor cabaretiers en gelukkig hebben Kai en Luuk er meer dan voldoende van. De zaal genoot van hun optredens, maar ook Kai en Luuk zullen Mijdrecht niet snel vergeten!

Zo begon het…

Staande ovatie Britta, Maurits en Oleg

Donderdagavond 23 november was het genieten van Franse chansons in ’t Oude Parochiehuis in Mijdrecht. Britta Maria en Maurits Fondse brachten het publiek in vervoering met liederen van Aznavour, Brel en Serge Gainsbourg. Virtuoos begeleid door Oleg Fateev op de accordeon. Samen spatten ze ongeveer van het toneel af. Het publiek bestond uit liefhebbers, dat was goed te merken. Regelmatig zong men mee, soms onbedaarlijk, soms ingetogen. Na afloop kregen de drie musici dan ook een staande ovatie. Hieronder een impressie van een nostalgische avond.

Foto’s Ton Boxhoorn

Zo begon het ….

Geverifieerd door ExactMetrics